Acınacak hislerle dert küpü oldu içim
Elimde zehir olsa, şerbet diye içerim,
Kare odam içinde durmadan seslenişim,
Sevdiğim can yaredir, bana inan ey kardeş.
Feryadım şiirimde, yerime şiir ağlar,
Yükseltemem sesimi, sesimi şiir bağlar,
Yarelerim azgındır, yaramı şiir dağlar,
Yare sesleniyorum, imdat yok bana kardeş.
Ferhat gibi olsam dağda, mecnun gibi çölde,
Hangi yolu tutayım, düşüneyim içimde,
Düşünüp ağlıyorum, yarim şimdi nerede,
Yar benim derdi feryadımı, duymaz ki kardeş.
Golan köyüne geldim, alemlerim bambaşka,
Güzeli hatırladım, düştüm onsuz ben aşka,
O olmayınca burda, herşey oluyor şaka,
Güzeller meleği, duymaz ki sesimi kardeş.
Ne oldum deme, ne olacağım de sözünü,
Arayıp bulduğun yolun, bulasın özünü,
Zor aşka düşme ki, kan doldurmasın gözünü,
Gözümden kanlar aksa, yarim görmez ki kardeş.
Ben paslı demir olsam, merhamet bir mıknatıs,
Çekmiyor asla beni, ağlarım sesiz, sesiz.
Bu kaderin cilvesi, beni etti kimsesiz,
Ben demir, yar mıknatıs, çekmez ki beni kardeş.
Evimde benim gibi, tüm eşyalarım mecnun
Boynu bükük yetimler gibi, dururlar masun,
Çürüyüp harap oldu bir kısım tuttu yosun,
Cansızım eşyalarım, dert yanmaz ki bana kardeş.
Yüce dağlar, ummanlar, küçülüyor gözümde,
Kahır edici çile, türlü, türlü içimde,
Damarımda akan kan, şarap oldu kalbimde,
Canıma can katacak dostlar, hiç yok ki kardeş.
Kafam sarhoş, pınarlar kadar yaşlı gözlerim,
Domdom kurşunu yağdırsalar, of demez içim,
Sersem, sersem yürüyorum, başkadır gidişim,
Kafa çekmiş alkoliklere, dömmüşüm kardeş.
Beni sevgilim deli etti, Allah büyüktür,
Keder verenlerin yanında Osman küçüktür.
Her türlü sözlere amin der, boynu büküktür.
Felek yakaladı vuruyor, kaçamam kardeş.
Perişan bir haldeyim, kimseler demez yazık,
Durmadan yazar çizerim, ayarım kaçık,
İskelet misaliyim, olmuşum kuru kazık,
Kimseler acımıyor, sen acı bari kardeş.
Yaşamdan zevk almadan, genç yaşımda yoruldum,
Bana gelen iyilikleri, kapımdan kovdum,
Feryadımla isyanlar edip, günahkar oldum,
İsyanımı bastıran dostlar, nerede kardeş.
Karakoçan - 1964
Osman Aközel
Osman AközelKayıt Tarihi : 3.6.2008 16:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Elazığ, Karakoçan kasabası Yoğunağaç Köyü (GOLAN köyü) nde ilk öğretmenliğim, bekar ve yalnız oluşum, içli bir karektere sahip olmam, ülkem ve köyüm, dolayısıyle ben ve öğrencilerim düşünüpte yapamadıklarım, tek umut kaynağım ve teselliyi öz kardeşimde aradığım duygularım bana bu dizeleri yazdırdı.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!