Karanlıklar ardından arşa uzanan eller,
Esmesin gönlünüze, esmesin acı yeller.
Dilekler dağlar aştı, yürekler burkuluyor,
Sevgiler öldürülmüş, sonuçtan korkuluyor.
En güzel duyguları kökünden kirlettiler
Güzel duygu, hasleti sildiler, beklettiler
Göz pınarları kuru, yaş akmıyor gözlerden
O ilahi duygular kaybedilmiş özlerden.
Sevsin, herkes herkesi, kardeşçe el uzansın
İnsanlık birbirini iyi işlerle ansın.
1.2.1981-Ankara
Kayıt Tarihi : 3.9.2006 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!