Tek Yıldız Şiiri - Ahmet Kara 4

bu gün;

öyle bir rahatladım ki
terim soğudu bir anda
günahlarım boynumda pranga
kulaç attım sonsuzluğa

Allah bana bir kardeş vermiş
kurbanım ona.

dertli isek dertleşiriz
sevaba
kervanımız yürüsün
yeter ki bu vahada.

kime kesilecek hesaplar
dönüyor bütün dolaplar
el ayak çekilmiş
birikmiş içimizde
boş kalabalıklar.

sancılı bir hayat sıkılmış
korkularından
iç içe zaman koparılmış
çağından.

bir korku var hüzün dağlarında
eriyecek buzul
patlayacak gönül yangınları

Bu gün;

şahikası göklerde bilinmez
bir kaçı daha düştü yıldızların
söndü
kül
ve
sen
ben
tek
yıldız.!