Kardeş Şiiri - Uğur Musab Şahin

Kardeşin önüne geçmiş evlat, akraba, eşin.
Dün hesabı var mıydı aramızda, üçün beşin?
Aynı yatakta yatıp, aynı tencereden yedik.
Aynı evde büyüdük, aynı yoklukları çektik.

Aynı kadın anamız, aynı adam babamızdı.
Bugün dostlarımız, mazide ki düşmanımızdı
Aynı önlüklerle, aynı kitaplarla okuduk
Yaz günü ve kış gününde, biz bize birlik olduk.

Büyüğe saygı vardı, küçüğe sevgi çocukken
Hanginiz ağlarken, hangimiz güldü ki küçükken.
Düşeni tutup kaldıran kimdi dağ köylerinde
Kaybolup gitmedik mi, anamın öykülerinde?

Biz bizden başkasına, hiç kimseye güvenmezdik
Evlenene dek, hepimiz et tırnak değil miydik?
Hani nerde, gölgesinde büyüdüğümüz babam?
Kanadı altına sığındığımız, garip anam?

Şimdi kemikleri sızlıyordur ikisinin de.
Köpek gibi yalda boğuşurken, bir birimizle
Suçun sahibi yoktur, kavganın kazananı da
Bize gülüyor, dost sanılan hısımlarımızda.

Hiç dostumuz oldu mu ki geçmişte, şimdi olsun?
Sular bulandı, hiç biri istemez bak durulsun.
En küçüğü atmış, en büyüğü atmış beşinde
İşte geldik gidiyoruz, hala kemik peşinde.

Nereye, ne zamana kadar bu kavga sürecek?
Bizim bu halimize de, daha kimler gülecek?
Hangimizin, hangimizden fazla hakkı mirasın?
Hangimiz hangimizden aç, kemiği yağlı alsın?

Ne edep kalmış ne hayâ, öfkemizin peşinde
Kini olanın dini yoktur, şeytan içimizde.
Ne sevgi ne saygı kaldı, yerin dibine batsın
O aç gözlülük, şu miras hırsı, bu ihtirasın.

Uğraştıkça batıyor, battıkça kaybediyoruz
Miras deyip, biz çocukların hakkını yiyoruz.
Avukata peşkeş çekiyoruz kalan mirası
Çok çekeceğiz, bu açgözlülüğün yüzkarası.

Uşak sizin, Sakarya da benim olsa kaç yazar,
Ne alın terimiz, ne huzur var kaderde yazan
Geçmişe bak birbirine düşman oldu kuzenler,
Miras için bu kardeşler, dayı ile teyzeler.

Geçmişte de kırk yıl sürmüş, o dedemin mirası
Ömürleri küs geçmiş, yedi kardeşin kavgası.
Kavgaları bize miras kaldı amca, haladan
Bizden de çocuklara kalacak, teyze dayıdan…
2023