Kardelenim...
Yaylalar, dağlar benim meskenim
Kar yağar üstüme örter bedenim
Göz alabildiğine bembeyaz yumuşacık döşeğim
Zevk verir bana, yalnız başıma kendimce eğlenirim
Karlar erimeye başlayınca yavaşça gün yüzüne çıkarım
Ürkek, tedirgin bir dost arar gözlerim
Dost sözü yaralar neyleyim sabırla beklerim
Umutsuzluk benden uzak kalsın günü güne eklerim
Daima güneşe dönüktür yüzüm dostça gülümserim
İstemem kimse olmasın yanımda yalnızlık benim sevdiceğim
Yaylalar, dağlar benim meskenim
Ben bir garip beyaz kardelenim...
30.12.2005 15:15
Halide Selcan KaragülKayıt Tarihi : 26.1.2006 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)