Kardelen Şiiri - Ozgur Laleoglu

Hucrelerim sendi her bahar oncesi tazelenirdi
Aldigim ugultulu nefes hep sendi
tarifsiz sancilarim sendi
Kisin ter basardi her zerremi tepeden tirnaga
Temmuzda buz keserdim
Yureginin doruklarinda titrerdim yarim acmis BERFIN gibi
Boran kanatirken bedenimi usurdu yapraklarim
bir intihar sebebiydi varligim

Hatirimda kalan ayazdi kardi
Tabiat hadiselerinden kacip gozlerinde isindigimdi

Umutlarda vardi yemyesil yeseren
Afacan bir telas,cok haylazmi haylaz bir kiz cocugu
Saclari iki orulu,yasakladigin yerlerde gezinen
Kartopu oynarken yoruldugun
Bir kiz ayni sen azicikta ben
Tamam tamam guzelligi sendendi
e inadida hadi bendendi
Tanendi tanemdi
Kisin gelecek olan kirlangicti
Tan yeri agardiginda gogsune konacakti