İki karış kar var yerde.
Yollar kapalı.
Sen gelmiyorsun ya,
Kış hiç bu kadar soğuk olmadı.
Yoluna karlar uzanmış, bembeyaz tertemiz.
Yola çıksan saplanacaksın.
Gelsen beni yakacaksın.
Tipi var havada.
Her saniye her tuğlası değişen bir duvar var gözlerimde.
Yola çıktın mı, çakıldın mı göremiyorum.
Merak etmeye başladım.
Özlemim endişeme ekleniyor
Ve yere düşen her kar tanesiyle, çığ gibi büyüyor.
Her akşam bir iki satırlıkta olsa,
“Seni Seviyorum” işte.
Yağmur çamur fark etmiyor da,
Kar, kış, kıyamet canımı sıkar oldu bu aralar.
İnsan sevdiğini beklerken ağaç olur da,
Zordur kardan adam olmak.
(19.02.2015 01:21)
İlker KayraKayıt Tarihi : 1.3.2015 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!