Karayel Şiiri - Nisan Yağmuru

Tutuldum bir kara yele
Aldı beni benden sürüklüyor
Gideceğim yer neresi hiç bilmiyorum
Sessizce rüzgara oldum teslim
Zaten yarı ölü yarı diriyim
Kalbim duygularım bedenimle savaşıyor
Sevmek için yaşıyorsak daha ölmedim diriyim
Yalnızlık yanımda eşlik ediyor
Uyku uyuyacak hayal kuracak vaktim yok benim
Zamanın içinde zamanım tükendi
Zirveye vardıracak uçurumun en ucundayım
Benden hiç kalmamalı ip ucu iz
Kalırsam herkesi karanlığa boğacağım
Gidersem girerler az zaman için yasa
Kalırsam anılırım daima
Gitmek en yakın zamanda unutulmak
Gitmeyi seçtim kendi karanlığıma girdim
Arkamda kalanlara tertemiz aydınlık armağan ettim..