Ölüm var, ayrılık yok canım
Ölüm var, ayrılık yok
Sevenler ölmez ki…
Tut ki öldük diyelim, ayrılık kuyularının içine attılar bizi
Söyle bana; unutabilir miyiz birbirimizi?
Elimiz kolumuz bağlı olsa da,
Kim söndürebilir kalbimizde iz bırakan sevgimizi?
Meleğim ve papatyam, ebedî aşkım
Kalbime işlenmiş resimlerin;
Kafdağı’na gönderdiklerim…
Sevdiğim sensin!
Ölüm var, ayrılık yok canım
Ölüm var, ayrılık yok
Sevenler ölmez ki…
Aslı gerçek, Şirin burada, Leylâ gecemi süsleyen
Karasevdalı gönlümüzün ilk ışıkları…
Mutluluk bir tutam sevgi, hayâl onun tuzu biberi
Unutmak mümkün mü ölümsüz âşıkları?
Hüznünü gönder bana bir tanem,
Kıskandıklarını süpür gitsin…
Kalbime işlenmiş resimlerin,
Sevdiğim sensin!
26 Nisan 2007
Kayıt Tarihi : 16.3.2008 07:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!