Bu hüzünlü toprakların sahipsiz evladı.
Dik dur! sana hiç bir güç hükmedemez.
Senin adına Türk dediyse hak Çalabım.
Başında hilal varken haç hükmedemez.
Ellerimiz bağlıysa bil ki hak divanındayız.
Bir sağa, bir sola dönmeden başımız.
Ya terk et git burdan yada ölümü bekle
Âmâ şunu iyi belle.
Allahsız kitapsız bize hiç hükmedemez.
Demir dağın çekik gözlü yiğitleri,
Yürürken yorgun bozkırı inletiyor.
Ardımıza düşen sahipli sahipsiz itleri,
Bir dağ başında vurur şehir meydanında gömeriz
Demir dağdan çıktığımız bu yolda, rumelinde otağ kurar,
gerekirse ölürüz ama kızıl renkli taç hükmedemez.
Elde tuğ, dilde iman.
Türk denilen korkusuz kahraman.
Sana kut verdiyse ulu yaradan.
Korkma! yürü...
Aklı yarım, Fikri çeyrek gönlü aç hükmedemez.
Milyonların yattığı toprağın bağrından
Ölüm uykusundan uyanmış bir millet.
Kalk ey! Türk evladı ayağa kalk.
Vatansızlar baş kaldırmış,
Atanın yattığı vatan sızlar.
Toprak ağlar, vatan sızlar
Gökte dalgalanır bayrak,
Gölgesinde vatan sızlar.
Toprak can, bayrak kan ile vardır
Türk'ün iki sevdası vardır
Biri ana, diğeri yar
Vatan, o karasevdadır Türk'e
Onun uğruna, bağrında can veririz.
Bağrına düşen her can Türk oldukça,
Cinsi bozuk, kanı bozuk, piç hükmedemez.
Abdulkadir Çakmak
Kayıt Tarihi : 29.4.2024 14:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!