Karanlıkta Kalmadı Şiiri - Solmaz Akça

Sustuğum anlarda,
Dudakların konuştu sessizce dudaklarımla...
Bir karanlık çökerken üsütümüze,
Sen sarılarak aydınlattın bedenimi...
Karanlıkta kalmadı sevişmelerimiz,
Karanlıkta kalmadı düşlerimiz...
Islak rüyalara kapatırken gözlerimizi,
Gerçeklerimiz ninni olup sokuldu kulaklarımıza,
Baştan belli olsa da uyanacağımız yalnız sabahların yazgısı
Korkmadan soktuk elimizi ateşe...
Sonunda ya pişecektik,
Ya kömür olup, bitecektik...
Her halükarda çarpışarak ter dökecektik
Yaşadıklarımızı, yaşayamadıklarımızdan çıkaracak
Çıkardıklarımıza hep aşkı ekleyerek
Yine hülyalara dalacaktık...