Açılsa bilirdim gönül gözlerimin merceği.
Ruhum anlasaydı hakikati gerçeği.
İfrit yoldaşı nefsi bir kaşık suda boğardım.
Boğamazsam ten yurdumdan uzaklara kovardım.
Ayrı düşürür dosttan hep önüme dikilir kibir.
Oynaşır günahlarla, sonunu bilse de kabir
Umutlar aradım gözlerimin seğirmesinde.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
