Karanlıklar Katlanır Şiiri - Nedim Uçar

Suskun güzellikleri perdelerken pelerin,
Yldızlar ışık saçar kaşla göz arasında.
İpek kemer bağlarken kar beyazı ellerin,
Mevsimler yola çıkar gecenin karasında...
Suskun güzellikleri perdelerken pelerin.

Kuşlar eşlik ederken rüzgârın türküsüne,
İki damla göz yaşı acıları söndürür.
Suyu azalan pınar konuşurken genizden,
Toz bulutu içinde altın yaldızlı duvar.
Sahile vuran kumlar ayrılırken denizden,
Pörsümüş yanaklarda geçmişin izleri var,
Suyu azalan pınar konuşurken genizden Yaz güneşi mehtabı alınca terkisine,
Gökte görünmez bir el kâinatı döndürür...
Kuşlar eşlik ederken rüzgârın türküsüne.

Sahili arşınlarken yay kanatlı martılar,
Akşamın gözlerinde esner tren rayları.
Sancılı ufuklarda yaratıcı bir güç var...
Nehirler şaha kalksa döndüremez çayları,
Denizin mavisini yudumlarken martılar.

Şafak sökmeden önce karanlıklar katlanır,
Doğanın saçlarında yağmurun ayak izi.
Ağaran ufuklarda yeni bir gün kutlanır,
Pembe tüller içinde sevince döner sızı,
Şafak sökmeden önce karanlıklar katlanır.