Karanlıklar Kaplıyor Şiiri - Kemal Berk

Karanlıklar dünyayı her bir yönden sarınca
Işığı yakacaklar dolu dizgin kaçıyor
Konuşanı susturan, dilleri lal yapınca
Alimlerin yerini cahiller hep kaplıyor

İlim irfan yolunda, haz alarak yürüyen
Dağlar gibi engeli, yüreğiyle kürüyen
Kölelikten beslenip, doğru yolu bürüyen
Hak hakikat yolunu, kötülükler kaplıyor

İnsanı eşeği sanıp, hiç sırtından inmeyen
Aklı fikri kötü de, insanlığı bilmeyen
Gönüllere el vurup, sevgi ile girmeyen
Gül kokulu yolları dikenler hep kaplıyor

Yer altı deseler de, yerin üstü karanlık
Gecelerle yarışır, gündüzler çok karanlık
Tilki gibi gülerken yürekler çok karanlık
Sevgisizlik ruhlarda, saygısızlık kaplıyor

Kül'özü beyinlere her an ışık yakıyor
Baykuşa benzeyenler, aydınlıktan kaçıyor
Okumayı bilmeyen tehlikeler saçıyor
Sevgiler yok olunca huzursuzluk kaplıyor

Kemal'eren Kemal Berk