Karanlık Şairim Şiiri - Abdurrahman Demir

Şairlerin tenha limanıdır gece
Karanlık bakışı sevgilinin
Upuzun saçları
Elini uzatan kör bir dilencinin
Karşılıksız kalan sevdalı haykırışları

Gece bu şehrin en güzel rengidir
Kahrolsun işte ressam değil şairim
Yüreğime düşünce dağların gölgesi
Kelimelerin üstüne basa basa giderim

Çok isterdim yalan söylemeyi
Masallardan çalma bir türkü fısıldarken rüzgâr
Pencereme düşen turnadan öğrendim
Gülün bülbülü aldattığını

İçim dışım ihanet bu dem
Korkmuyorum aynalardan
Doğrudur gece zehir saçtığı çiçeklerin

Bir perde daha açılacak birazdan
Normale dönecek her şey
Ölü kuşları süpürecek çöpçü
Türküsünü yarıda kesecek rüzgâr
Şahidiyim olanların halbuki
Çekildi dağların gölgesi
Kayboldu kör dilenci
Kanını akıtmaya devam etti bülbül