Buluşurken gün geceyle her akşam,
Ben yine sensizim, ben yine yalnız.
Bu mu benim kaderim, bu mu dünyam?
Ben neden kadersiz, ben neden şanssız?
Karanlık çökerken geceye bir bir,
Bir coşkun sel gibi, coşar çağlarım.
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
