Karanlık Çöküyor Şiiri - Fatih Pastırma

Karanlık çöküyor haydi ışıkları yakın
Canlı bomba gibiyim infilakım yakın
Nerde beni kaybedenler ruhunuzu satın
Karşıma çıkmayın yüzüme bakmayın sakın.

Sabahları saklamıştım bir bana kalsın
Dostluğum yetmiyorsa düşmanlığımı tatsın
Aşkın bir yol gibi ve mayınlarla kaplı
Lanet olsun bitmiyorsun , her nefeste daha da varsın.

Çıkmaz bir sokak adın , harflerin terkedilmiş evler
Onlarda bilirler , başka cümle kuramam ben
Gonca bir güldür yüzün , gözlerin ise diken
Ölümden önce ayıran bize düşmandı, kader

İçimde büyüttüğüm o küçük özlemler
Fay hattında kırıklar oluşturdu, başladı depremler
Sırtımda hançerler , hala üstüne eklerler
Bitmeyen ne varsa yüzüme vurdu geceler.

En zoruysa beklenmeyen yerden gelen darbe
Psikolojim hazır değil bu denli bir harbe
Kekem diyor fazla paflama zarardır kalbe
Kafam döner dünya gibi , gün değişmeden de

Haydi uyan bir selam ver bulunduğun diyarlardan
Kirpiklerine yıldız ektim topladım semalarından
Hayata bir çizik çektim geçmişte yaşananlardan
Kanayanlardan yana kanayan yaralarda , zararlarda.

Şafak söker, kokun nerde , resmin duruyor elimde
Ateş söner , vuslat serde , yaran kanıyor içimde
Yükü çeken omuzlarım şuan taşıyamaz halde
Şiir biter , deva derde , gülüşün gözüm önünde.

Dindiremedim öfkemi, bağırmak da yetmez bazen
Sele karşı set kurdum da , şehri sular aldı zaten
Geç kaldım anladım, sen dönüyordun ben giderken
Ay geceyi terk ederken, ayrılık için çok erken

Söz uçar yazı kalırsa ,erken kalkan yol alır
Bilmeceler bilinmezlik , şarkılar yarım kalır
Bir yanım yarım kalır , yarın da bugünden yarım
Yağdı kârım , bu son lafım , içim yandı cayır cayır