Karanlık Bir Şehir Şiiri - İlhan Yüksel

Ruhumu boğan şu karanlık şehrin
Bağrına dikili simsiyah taşlar
Asırları güne bağlayan nehrin
Göz pınarlarından döktüğü yaşlar

Yağmur başka yağar su başka çağlar
Bambaşka başında bulutlu dağlar
Mazide kemale eren şu bağlar
Yemişvermez oldu artık ağaçlar

Hafıza çarmıha gerilmiş bur da
Nefes nefes cinler dirilmiş bur da
Boşluğa bir ip gerilmiş bur da
Her şafak sökümü kara gün başlar

Gün gün saat saat çalar ard arda
Tırmalar bir nahoş ses kulaklarda
Bu şehrin muhteşem mazisi varda
Oynamış yerinden çok olmuş taşlar

Perdeler gizlemiş meğer bu yüzü
Şu yirminci asrın karanlık yüzü
Çok oldu bir ziya bekler gökyüzü
Söyünmüş güneş gün be gün yavaşlar

Vicdanı kovulmuş nefes nefese
Bütün mabetleri bürünmüş yese
Şu tarih doğruyu söyleyemezse
Kan götüren kinle başlar savaşlar

Değişti bu şehir çok çok değişti
Kanun rafa kalktı yok,yok değişti
Yolcu aç sığınmışı tok değişti
Ayaklar değişti değişti başlar