Karanlık Bir Kuyu Gözlerin

Karanlık kör bir kuyu gözlerin
Hiç görmediğim ama hep hissettiğim derinliğini,
Hiç bilmediğim ama hep tanıdığım.

Karanlık kör bir kuyu gözlerin
Hiç çıkamayacağım ama çıkmakta istemeyeceğim,
Hiç varlığını bilmediğin ama hep hissettiğin.

Karanlık kör bir kuyuydu gözlerin
O gözlerin karanlığıydı benim yerim,
Kuyunun susuzluğunu giderdi gözlerim
Pınar olup taştı gözyaşlarım

Ve benim susuz kalmış bir şehre sevgiyi veren sevgilim.

Ve bir pınar hiç bilmez ya susuzluğu,
Deniz oldum sana
Ve sen küçük bir topraktın,
Beni günden güne içine hapseden,
Beni yavaşça içine SİNDİREN…