Karanlık Şiiri - Ege Akdaş

Yolun karanlık olması yetmezmiş gibi birde kapalı gözlerim
Kapatan bensem nasıl bitecek yolun sonuna olan hasretim
Sanki aşılmaz bir duvar örüldü zihnime
Söyle bana, bu duvarı nasıl ezer geçerim?

Çözüm yolun sonundaysa söyle, bu hayattan ne beklerim?
Birkaç güzel anı için kısacık hayatı heba ederim
Büyük karanlıkların sonunu getirecekse küçük düşler
Ben küçüklerin adamı değilim, büyük düşünüp kaybetmeyi yeğlerim

Küçük kalacaksam bir ömür, yeni yaşıma girmek değil derdim
Rakamlarla değil düşüncelerle büyümek temennim
Sorsalar bana ne istersin diye
Bu yoldan bir şeyler öğrenmek naçizane isteğim

Upuzun yolda kaplumbağa sırtında ilerleyen bir bedenim
Kelimeler değil, düşüncelerdir kağıda döktüklerim
Madem ki bir gün yolun sonuna varacağım
Aydınlığı değil, kendi yolumdan gitmeyi tercih ederim.