Hüzün gözlü yüzüm
Karanlığa teslim ol yine
Bakmasın göğe gözlerin
Yıkılası aydınlıklar
Umudum kör kuyularda
Üstünde toprak,taşlar
Harabe kent gibiyim
Güneş görmez, buz tutmuş
Bu zifiri girdaptan
Çığlığımı duyan yok
Doğsa bir gün bir umut ışığı
Yükseldikçe anlamını kaybeden dumanlar gibi dağılır
Alıştı karanlığa gözlerim
Güneşe bakamaz
Verin bana karanlıkları
Size kalsın aydınlıklar
Kayıt Tarihi : 29.6.2017 15:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!