Karanlık Şiiri - Fikret Turhan

Karanlık..,
Karanlığa bulaştıkça..
Koyulaşmakta...
Eller.. gözler..yönler..
Koyu karanlıkta
Kaybolmakta...

Karanlığın
Önü de yok..arkası da
Üstü de yok..altı da
Karanlık
Yönünü kaybetmiş..
Kendini aramakta...
Eller..gözler..yönler...
Koyu karanlıkta kaybolmakta...

İşte o anda
Sesler..,
Karanlıklara el
Karanlıklara göz
Karanlıklara yön olmakta...
Sesler karanlığa
El olunca...göz olunca..yön olunca..
Sesler karanlığa karışınca..
Karanlık
Usul..usul..açılmakta...
Sesler yön olmakta..

Sesler..eller..yönler..
Birbirlerine sarıldıkça
Koyu karanlık
Nefes.. nefese..
Aydınlığa doğru..
Koşmakta..