Her yer karanlık,önümü göremiyorum
Hiç ses yok,sanki bir boşluktayım
Burası buz gibi,çok üşüyorum
Çok korkuyorum,ben karanlıktan çok korkarım
Bağırıyorum ama bana yardım eden yok...
Yürüyorum bomboş bir yerdeyim
Her yerde duvar var çarpıyorum
Sanki her an birisi çıkacak ve beni öldürecek gibii
Hissediyorum....
Yere eğiliyorum,başımı ellerim arasına alıp,
Birisinin bana yardım etmesini istiyorum
Nerdeyim ben böyle,burası neresi?
Ağlamaya başlıyorum,ama sesimi kimse duymuyor
Öldüm ve karanlık sonsuz boşluktayım
Etrafta bir rutubet kokusu var
Ayak sesleri duyar gibiyim
Görmüyorum ama,duyuyorum hissediyorum...
Birisi sanki önümde duruyor
Ben çaresizce ayağa kalkıyorum
Birisi bana birden sarılıyor
Ve beni aydınlığa götürüyor
Bakıyorum ki o karanlıktan beni çıkarıp,
Kurtaran kişi.......mışşş
Tam bu sırada bir saat sesi duyuyorum
Ve bu ruyadan uyanıyorum...
Kayıt Tarihi : 6.8.2009 00:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bak göreceksin rüyaların daha rahat ve sıcak olacak..Ayrıca bu kadar kısa sürede Benim yerimi alman da hoş değil...Benim bunca senede topladığım duyguları sen bir çırpıda toplayıvermişsin.Şaka şaka..İlk adım olarak çok iyisin..İmla kuralları,kelimelerin tekrar olmaması,bazı düşünceleri okuyana bırakarak ve şiirde bütünlüğü sağlayarak daha iyiye gittiğini sen kendin de göreceksin..Seni çok seviyorum ve şiir gibi güzel bir dünyaya hoş geldin diyor,öpüyorum...
TÜM YORUMLAR (2)