Hayatı uzun süredir kirli
boş bir tuval gibi görüyorum.
Gökkuşakları beni heyecanlandırmıyor,
renk cetvelleri şarlatanların ellerinde.
Güneş dayatmacı bir sıcaklık.
Rüzgarlar hisleri fısıldamıyor.
Bi' süredir rüyaları da önemsemiyorum.
Hayaller bu dünyada çalışmıyor.
Sadece maddi kurgular gerçekleşiyor.
Pratikte duygular da kayıp.
Çarkları çizmeyi öğrendim;
Cıvataları sıkmayı, duvarları boyamayı.
İnsanları anlamayı bile...
Ancak Evrene Karanlığın Hükmettiği Gerçeğini
göz ardı edemedim, koptum....
Tamer Aksu
Kayıt Tarihi : 29.6.2025 22:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!