Her gelişimde ışık tutarım gönlümün kuytularına,
sevdamın dîl'inden bir gül katresi ararım ümitsizce
Karanlığımın duvarlarını dinlerim öylece
Sonra sessizce çıkarım
belki bir dahaki sefere (gelir) diye..
Kayıt Tarihi : 26.2.2019 11:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler
Bazen de beklerken muhailesini yitirir insan .
güz üşümesi durur kirpiklerde
ışık bekler
soluğu tutulmuş gitmelerden
karanlığın kalbini çalan kim
gece gece
rüzgarla savrulan gül
gelir mi birgün sessizce
vaden çoktan doldu ey duvar
yıkıl
fısılda aydınlığı sinemize
sevdayı sal arı saflığınla
sıyrıl
içimize mıh gibi çakılı karanlıklardan
Kutlarım değerli şiiri ve yazan yüreğinizi.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
"güz üşümesi durur kirpiklerde" başka söze gerek yok sayın şairim
TÜM YORUMLAR (4)