Karanlığı Karartır Yalnızlığım

Bugün üniversite dönemindeki oda arkadaşım aradı, laflıyorduk ve birden aklına geldi "Yahu" dedi, "zamanında sormayı unutmuştum da; ben odada bir not defterinden koparılmış bir sayfa bulmuştum, okumadım ama üzerinde kabaca bir şiir yazıyor gibiydi acaba senin miydi?" Fotoğrafını yolladı, benimdi. O kağıt oraya nasıl gitmişti, nereye koymuştum da orada düşmüştü hiçbir fikrim yoktu çünkü oraya ait değildi. 2018-19 öğretim yılıydı, üniversite imtihanına hazırlanmak üzere bir yatılı dershanede kalıyordum Beykoz'da. Günler ağır, haftalar aksak geçiyordu. Yine o günlerden birinde yanılmıyorsam öğleden sonrasıydı, dersler bitmiş olacak ki ben bir boş sınıfta tek başıma pekiştirme yapıyordum. Pencere önü sıraya oturmuştum, etrafta bir bahar dinginliği vardı. Pencereden baktığınızda önce iki voltalık bahçedeki ihtiyar ağaçların yorgun dalları geliyordu göze, biz bir tepedeydik aşağısı eski bir Beykoz mahallesi ve karşıda ise yine bir tepe, Yuşa tepesi. Bir süre dışarıyı seyrettim. Yeşil takkeli ihtiyarların kolları arasından nazik yeller esti. Önümde açık olan deftere döndüm ve yazdım...