Karanlığa sitem Şiiri - Devrim Ulusoy

Gece yağmurluydu,gök gürüldüyordu.
Seni düşündüm bir an,
Hani sen çok korkardın ya
Gök gürültüsünden,
O aklıma geldi birden.
Hala korkuyormusun gök gürültüsünden
Ve hala sarılacak birilerini mi arıyorsun kendine.
Uykularım kaçtı yine .
Seni düşünüyorum durmadan,
O son günümüzü sarılıp da uyuduğumuz;
Ve son öpücüğünü veda buseni işte.
Ağlıyorum bu gece seni özledim.
Bana seni seviyorum deyişlerini.
Sana bir tek kırmızı gül verdiğim andaki sevincini,
Gözlerine baktığımda gülümseyişini.
Kısacası her şeyini… SENİ özledim.
Kış iyice bastırdı artık ,
Üşüyormusun hala sen .
Şömine başında sıcak çayını mı yudumluyorsun yoksa,
Geleceğe dönük hayallerle…
Bilirim çok üşürdün sen ,
Üşüyünce hep bana sarılırdın ısıt beni diye.
Aslında sen beni ısıtıyordun, sıcaklığını özledim
Yeşili severdin sen bende yeşile dair hayaller kurardım
Yemyeşil bahçesi olan bir ev ve bahçesinde ki eşiz güzellikteki sen
Denizleri severdin sen şiirler yazardın denizlere dair
Şimdi ise ben yazıyorum denizlere şiirleri
Her mısrasında sen oluyordun masmavi bakan
Bilirsin maviye sevdalıyım ben
Ben sana mavi oluyordum sen bana kırmızı
O kadar yakışıyordu ki bu iki renk birbirine
Ufukta birleştiriyordu ikimizi
Karanlıktan nefret ederdin sen
Bütün güzellikleri örtüyor diye
Şimdi bende nefret ediyorum karanlıktan
Çünkü bütün güzel günlerimi hatırlatıyor bana
Çünkü seni hatırlayor bana...