Karanlığa kaldı sesim Şiiri - Hilmi Kayıhan

Zemherinin koynunda demlensin kokun
Ürkekliğe çalan gözlerin
Aşkın potasında erisin kavlince
Bakma sen el etek çekildiğine
Bozulmuş bağlara
Düvenlerin dönmediği harman yerine
Aldırma gölgesini toplayıp giden güneşe

Karanlığa kaldı sesim
Sabaha karşı gelir mi bilmem
Tutup elinde getirir mi
Dumana sinmiş bu deli rüzgâr

Sözünü uğurluyordu bir gelin
İçim geçmiş o ara
Kucağımın yarısı yere düşmüş
Bir elim havada
Boyuna el sallıyorum
Uğurlama nöbetçisi olmuşum otogarda
Sesim gelmemiş daha

Bu böyle olmayacak şairim
Pusu atalım
Bakışlarını kaçırdığı yere
Gözyaşını döktüğü ırmağa
Simli düşlerin yatağına
Pusu atalım
Kokusunu demlediği karakışa
Güz armudunun dibine
26/09/2007 Datça