"Karanlığa İnat Bir Umut"
Bir çocuk düştü karanlığa,
Bir annenin duası yetmedi bazen,
Bir baba avuçlarında ağladı gizlice,
Kopmasın diye bir tel umut daha…
Bir sokak lambası titredi rüzgârda,
Adı 'umut' olan çocuklar,
Adı 'gelecek' olan çocuklar,
Bir avuç zehire kurban gitmesin diye...
Ey şehir!
Gözlerini kapama, kulaklarını tıkama,
Bir nefes, bir adım, bir söz yetebilir
Kurtarmaya bir hayatı karanlıktan!
Uyuşturucuya hayır,
Çünkü bir annenin gözyaşı helal değil bu acıya.
Uyuşturucuya hayır,
Çünkü bir gençliğin kaybı, bir milletin çöküşü demek!
Biz, karanlığa inat yürüyenleriz,
Yağmura, çamura aldırmadan,
Geleceğe sımsıkı sarılanlarız.
Bir umut ekelim her sokağa,
Bir fidan dikelim her kalbe...
Ve söz verelim bugün:
Uyuşturucuya değil,
Hayata, sevgiye ve umuda bağımlı olacağız!
Kayıt Tarihi : 28.4.2025 15:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!