Asil bir insandın Avşar boyundan
Türkmenlerin başı han Karaman Bey
Doyulmamış senin tatlı huyundan
Yüreklerin yaşı kan Karaman Bey
Gidip Toroslar’da posta oturdun
Kırkların ceminde hamı kavurdun
İlmi meze edip gönle savurdun
Mihenklerin taşı san Karaman Bey
Zülfikar mührünü sancağa çaktın
Larende’den girip Gülnar’dan çıktın
Karanlık çağlara şualar yaktın
Zalimlere kaşı yan Karaman Bey
Sendin sultanların güzeli hası
Oldun gönüllerin kalaylı tası
Seninle azaldı mazlumun yası
Gövdesinde başı tan Karaman Bey
Müzik sanat sevgin düştü dillere
Seninle başladı figan güllere
Hakk’ın mecnunuydun düştün çöllere
Gönüllerin aşı can Karaman Bey
İhanetler sürdü tarihler boyu
Sundular sana da zehirli suyu
Artık mekânında huzurla uyu
Şahin gibi işi şan Karaman Bey
06.06.2010
Kayıt Tarihi : 20.2.2022 23:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Karamanoğulları Beyliği'nin kurucusuna yazılmış.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!