................'sessiz ve acılı bir ağaç gibi
........................büyür içimde yalnızlığım'
senden açıldığımdan beri ana kara
kaderinde mahsur bir gemi gibiyim
.........hangi liman hangi koy
ki kaç fırtına eskittim pruvamda
ne badireler atlattı kıçım
.................kurtardım
bir an olsun gülmedi yüzüm
hiç bir tecrübe yakmadı umudu
.....çünkü hep biliyordum
insan uzaklaştıkça küçülür kendinden
Kayıt Tarihi : 18.4.2004 14:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler...
TÜM YORUMLAR (6)