Şeb-i Nâr Şiiri - Ramazan Boran

...
zaman
sadesine
evcil bir kına yakmış saçlarından
şarâbi lakabı uyanık
suya muhalif yangın
ah yine darmadağın sebepler
ah o gözler
çıplak bakışlarıyla kaç günâhı bir affa böler
şederabânda beş'inci hicâz olmalısın sen
yegâh perdesinde köze davet
kim bilir
hangi yıldızın doğumuna kehanet

kaldır başını
gün batarken ipe çek vakitleri
kırmızının devrimci zulmüyle gel
yangını başlat!
sancısını otlayan bir ruh gibi delirsin saatler
bir ah daha çektikçe felaketini
sokak sokak ilan etsinler

nerede bir yangın
orada harlanan sular/barajını patlatan çığlıklar
ah yine o ayin
yine o dumanlı devriyeler
gamzesinde nöbetleşen ezginin
devler meyhanesinde o mey'in
betimini iniltiyle devirsin kelimelerin
sen hangi acının mezesisin
hangi tacın humması

işte kızıl deniz
işte yine o hırsız dalgalar
çalarak dinletir sesini acının
işte hümeyra kokan rüzgâr
sen hangi dağın keremisin
hangi sabânın kızı
hangi gülün köklerinden bakıyorsun
nice kıtlık nice infilak
hangi leylin şehrazat çiçeğisin

sanatkâr eli değmiş Rahmeti Rahman'ın
armağanısın ısırılmamış en eski lezzeti baharın
kendisisin nefesin ab-ı azadın
bak yine mahşer
açlığını takınmış ağzıyla
yine soluma sulanan o hançer

ah benim
yüzündeki en zorlu meydan savaşım
on yedilik yaşım
bırak da yeniden solusun renkler

hangi tarihin kaderisin sen
hangi yaranın şiiri
___

_boran