Bunlar son yağmurlar
Artık kışındayım sensizliğin
Bir daha filizlenmez içimdeki mevsim.
.
Çoktan unuttum
Dudaklarına sığdırdığın,
#Babil’in asma bahçelerini
Kirpiklerinde sakladığın,
#Eros’un oklarını.
Avuçlarında yanan,
#Ares’in kıvılcımlarını.
Hatta
Mürekkebi akmış bir kalemle boyanmış
Elbisenin altındaki o paspal kız hallerini.
Bu yüzden;
Durup durup karşıma çıkma olur mu benim?
Yada ne bilim aklıma düşme işte.
.
Çünkü
Sen aklıma düşünce, içim içime sığmıyor.
Elim ayağım titriyor,
Yüzümü ateş basıyor.
Avuçlarıma bıraktığın bir tutam kokun,
Hala burnumda tütüyor.
Anıların gülümsetiyor da
Özlemin bir bıçak yarası gibi içimi acıtıyor.
Küllenir sanıyordum sana dair her şey,
Ama inadına gürleniyor.
Yıllar sonra hala aynı mı olur o gülüş?
Sen gülümsedikçe,
Sanki dudakların gülleniyor
Kayıt Tarihi : 30.5.2021 01:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!