Ara karakter olmalıyım bir hayatta.
Bana katıl. Belki gülmekten.
Bir anı aralarken, bir karaktersiz yakarış gibi dilini parçalarken, öylesine durup bakarken yahut öylesine güzel bir geceye, omzuna dokunan ellerim olmalı elbette.
Son “ana” kadar bekleyen karakter olmalıyım.
Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim
Devamını Oku
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta