Karaibrahim Köyü Şiiri - Sadık Kocabaş

MAZİNİN İZİNDE

Karaibrahim’in, yolları dardı
O dar sokaklarda, ne dostluk vardı
Gönlümüz huzurlu, gönlümüz yardı
Köyümün eşsiz bir, ahvali vardı
Geçmişin kalbimde, bir hali vardı

Amasya’nın kızı, yazmayı bağlar
Gurbete gidenin, ardından ağlar
Aşılmaz olsa da, o yüce dağlar
Gönülden gönüle, bir yolu vardı
Sevenin tutacak, bir kolu vardı

Düğün dernek olur, halay çekilir
Tarlaya bereket, buğday ekilir
Harman zamanında, alın dökülür
Pancarın dildeki, bir balı vardı
Hasadın bereketi, bir malı vardı

Bayramda çocuklar, kapı çalardı
Büyükler maziye, derin dalardı
Anılar canlanır, dertler azalırdı
Sofrada ekmeğin, bir tuzu vardı
Ocağın sönmeyen, bir közü vardı

Gençlik geldi geçti, bir rüzgar gibi
Sıla uzak kaldı, bir diyar gibi
Yürekte sızlayan, bir efkar gibi
Dönüp bakılacak, bir izi vardı
Yılların yüzünde, bir gizi vardı

Köyümün hasreti, bağrımı yakar
Gözlerim yollara, yaşlıca bakar
Sadık’ın sözleri, sel olur akar
Geriye dönmenin, bir yolu vardı
Kalemsiz Şair’in, bir gölü vardı.