oynaşır esrik gecelerinde
bir Karagöz oyunu bu
gölgeleri duvarımda
böler durur uykumu
öfkeli bir susturuştur
sönmesi ışığın
indirirken perdesini
bu yarım kalan oyunun
nafile geceler ıssızında
araken bir sıcağı
işler içime ağır ağır
bilsem bu nasıl ağu
har gibi gözleriyle
nefretinden korkunun
perdeleri tutuşur
bu gölge oyununun
ne ışık ne de perdede...
görüyor ve duyuyorum
kabahati şu serde
çünkü seni seviyorum
Kayıt Tarihi : 2.1.2001 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!