Karadeniz Şiiri - Nedim Uçar

Ak köpük üstünde eski takalar,
İlyas, Temel, Dursun hamsi yakalar,
Fıkraya dönerken anlık şakalar,
Rize’de dört mevsim çay Karadeniz.

Doğal bir gıdadır fındığın içi,
Topuğuna değer Haççe’nin saçı,
Kara lahanası, yanık sütlacı,
Trabzon’da futbol bey Karadeniz.

Tütünün yaprağı dizilir ipe,
Kemençenin sesi kulakta küpe,
Şebinkarahisar yolu pek sapa,
Giresun’da sisli koy Karadeniz.

Yoğurttan yağ yapar tahta yayıklar,
Emine, Gülizar mısır ayıklar,
Gençler horon çeker, coşar büyükler,
Ordu türküleri oy Karadeniz.

Kaçkar dağlarında asırlık çınar,
Çoruh boylarında kaynayan pınar,
Gurbete gidenler sılaya döner,
Artvin’den yükseler ay Karadeniz.

Ondokuz Mayıs’ta bir güneş doğar,
Amasya, Tokat’tan doğuya ağar,
Yeşilırmak üstü bir yağmur yağar,
Samsun’da ulu bir soy Karadeniz.

Kızılırmak çağlar dağları aşar,
Ovada durulur, denize koşar,
İnce burun uzar sahilden taşar,
Katamonu’da bir köy Karadeniz.

Yeraltından çıkan siyah incidir.
Ilgaz dağlarında yeşil hancıdır,
Bartın deresinde dinmez sancıdır,
Çankırı’dan geçen yay Karadeniz.

Bolu dağlarında Köroğlu gezer,
Aladağ şahini kanadın süzer,
Şair Nedim UÇAR şiiri yazar,
Düzce, Kaynaşlı’da fay Karadeniz.