Karadeniz Şiiri - Tülin Çay

....Karadeniz hırçın dalgalı
Bi bedenimi sarıp çekemedin içine
Bir tokat gibi savurup girdabına sokamadın
köklerimi alıp gidemedin buradan Karadeniz
Damla damla döküp yığıntılarımı göysüme ağır geliyor taşıyamıyorum
sensizlik çökerken gün yüzüne bulut bulut yakamoz damlar üstüme
güneşe küskün suratsız karedeniz..
. dizildi önüme askerlerin biraz tuz biraz soda karbonat

soluğumda tadın ekşimiş
ayrılık sofranda acı viskin
aşka bağlı değisin bağımlısın hayata
ben ağır ben miskin Karadeniz öfkeli
ben üşüyorum kendime sığamıyorum
bir adım öteye giden yok sen özgür müsün yoksa sadece deli..
. Karadeniz gebe bir kadının son tekmesi yüreğinde
gülüşleri suskun bir bebeğin son iniltisi
hortumu dolanmış nefesi kesik
yaşam dalları eğik büyük kavşağı yok
yaşam bir yol girintili çıkıntılı
Karedeniz dar, Karadeniz sarp dağ Karedeniz in yok başka çaresi...
Ben susuyorum