Karaçam Ormanı Gözlerin Şiiri - Murat Işık

Göz yaşlarımı çekiyor gözlerin
Karaçam ormanının yağmur çekmesi gibi.
Ah! içinde kaybolduğum 'kara'çam ormanı gözlerin.
Yine çıksada hüznüm, üzerine mevsim normallerinin
Heyhat! Ağlayamıyorum ben.

'Hüzün' zaten bende beşinci mevsim
Biliyorum bitmeyecek ve uğramayacak cemrelerin.
Harap edildi bir kere tüm bentlerim
İçime akar oldu göz pınarlarım, bulanık.
Ama ağlayamıyorum ben. Ne yazık!

Hesaplayamaz oldu uzmanlar
Hasret miktarını, her zerreme düşen
Korkutsada beni bu çakallar, aç kurtlar,
Karaçam ormanına sessizce üşüşen
Ne çare ki! Ağlayamıyorum ben.

Ve denizlerimde durum hala 'mavi'
Kapatın diyor yetkililer yelkenleri
Yasakmış açılmak böylesi derin sevdalara
Tükensede sabrım, beni dalgalar çağırsada
Maalesef! Ağlayamıyorum ben