Karaborsa Şiiri - Tahir Sadi

Ellerimi sakla sevgilim, yeminimiz karaborsa
İhbarlar meleklere düşmüş
Kıyamet caddesinde çevirme var
Düşündüm bu sabah
Mazide kalan son sarılışı
Karanlığa sarkan otel pencerelerini
Şairim ve ben üzerime düşeni bilirim
Açmazları ve ihanet çıkmazını
Sessizce gidelim, kalbin kalbime sevgilim
Kıskanma sakın
Kuşlar da hür değil,
Ölmek için yeryüzü en güzelidir
Şikâyet edilmeyecek tutsaklar tanıdım
Yıldızları semada,
Güneşi aynada
Ve koskoca Deniz'i darağacında
İnandım hep taze kalması için ağladım
Sabahı düşündüm, soğuk sokağı, umudu
Küsmek başka ölmek dediğin daha başka
Affettim ve daha da affedeceğim
İkna edemiyorum kendimi, sevmek anlaşılsın
Yüksek bahçeleri istiyorlar hele ki cenneti
Anahtarlar bende değil yol iz bilmedim
Biraz sancılı, biraz kirli ama pek bir masum
Etim sıcak kemiklerim soğuk ruhum aşk üstü aşk
Korkarım elbette, dokunan elden, seven sesten
Ansızın gelen merhametten ve sevgilim senden
Kuşlar da, böcekler de korkar
Hatta
Gökyüzünü bulut sarınca peygamberler
İkna edilemeyen bebekler getirin
Burası karışık, konu yabancı, mevzu derin
Aşk nedir en başından öğreteceğim