Karabağ Derdim Benim Şiiri - Şefika Hüseyin

Senelerce toprağımızı elimizden aldılar,
Komşumuz fakir diye ona verdiler,
Derdimizi anlatmak için koyulduk biz yollara...
Anlamayıp duymadılar, sustular...
Geldi geçti uzun günler, seneler...
Komiteler, gruplar da kurdular,
Konuştular, önerdiler, böldüler,
Sınırları değiştirip yeniden de çizdiler,
Vaatlerle, kapıları açmayı denediler.
Bunları anlatmak için koyulduk biz yollara...

Dinlediler, gülümseyip sustular,
Tanklar ile insanları ezdiler,
İnkâr edip yalan yemin ettiler.
Biz anlattık onlar ise sustular,
Sorunları çözmeyip yenisini yarattılar.
Kapıları açmayı denediler,
Kalbimizde yeni yara açtılar.
Derdimizi anlatmak için koyulduk biz yollara...

Yeni göller, bölgeler gözlerine kestirdiler,
Yüzyıllar önce kapımıza geldiler,
Utanmadan adımızı toprağımızı kendilerine mal ettiler.
Bilinse de bütün bunlar,
Tarihlerini yalan yazdılar.
Bunları anlatmak için koyulduk biz yollara...

Doğmuş orada Natavanlar, Vagiflar,
Akoplara Şahnazarlar dediler.
Ey insanlar! Biz unutmadık,
Sizde unutmayın bunları.