Kara yel Şiiri - Mucize Şiirler

*Kara Yel**

Sen benim en büyük nefretimsin,
Bir bıçak yarası derinde, unutulmuş;
Her sabah uyanışımda tuz basan,
Rüyalarımı zehirleyen kara duman.

Sen benim en büyük nefretimsin,
Çölümde kaynayan bir serap gibisin;
Susuzluğumda bana kum yediren,
Gölgemde saklanıp güneşi çalan.

Bir çığlık keser geceyi ortasından,
Sen benim en büyük nefretimsin!
Yüreğimin duvarına kazınmış çivi,
Kanatır sessizce, hiç durmadan...

Rüzgâr bile senden kaçar dağlara,
Sen benim en büyük nefretimsin!
Küllerin savrulur içimdeki yangında,
Ateşe dönüşür her sözün, her bakışın.

Dipsiz bir kuyuda boğulan çığlığım,
Sen benim en büyük nefretimsin.
Zaman bile iyileştiremez bu yarayı,
Çünkü sen... kök salmış bir dikenimsin.

Söz. Mucize