Kara Tren Gecikir Şiiri - Hamit Atay

Kara Tren Gecikir

Kara tren gecikir,
Gecenin koynunda ağlar,
Paslı raylarda umut tükenir,
Bir annenin duası gibi uzar yollar.

Bekler durur bir çift göz,
İstasyon boş, rüzgâr yalnız,
Her saat, her dakika bir ömür olur,
Geciken tren, geciken vuslat gibi sızlar.

Kara tren gecikir,
Yükü hasret, yükü yarım kalan sözler,
Bir mendil sallanır uzaklardan,
İçinde kırık dökük sevgiler.

Kimi bekler oğlunu,
Kimi sevgilisini,
Kimi de çoktan kaybettiğini...
Ama yine de bakar ufka,
Yine de inanır, yine de bekler...

Kara tren gecikir,
Ama umut pes etmez,
Belki son vagonunda bir selam taşır,
Belki bir gülüş,
Belki bir son bakış saklar içinde.

Kara tren gecikir,
Gönlümüz gibi,
Dualarımız gibi,
Ama biliriz ki,
Gecikse de gelir sonunda
Bir başka dünyanın sabahı gibi...

Şiir Hamit Atay