Ayaklarında kara lastikli çocuklardık biz.
Yemyeşil doğanın çamurlu patikalarında koşan.
Büyüdükçe göç ettik değerlerimizden.
Geniş sokaklar sahiplendi
O düşüp kalktığımız,
Bazen nefessiz kaldığımız,
Maraton misali koşularımızı...
Markalar en değerlimiz oldu büyüdükçe...
Yeşili özler olduk evimizin yanında.
Kara lastikli çocuklardık biz
Büyüdükçe şehir gibi olan,
Büyüdükçe markalaşan,
Özünden ve değerlerinden kopan...
Kayıt Tarihi : 18.9.2014 14:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!