Yastığım taş oldu yorgan toprağı
Serdi minderimi yere kaderim
Yeşermez gönlümün dalı yaprağı
Yazmış ikbalımı kara kaderim
Sinemi yaktıkça bu aşkın narı
Yükledi üstüme gamı efkârı
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
