Kara Gün Kara Gece Şiiri - Ahmet Emin Fidan

Güneş puslu ışıklarıyla,
Şualarının kolları kırılmış cansızca,
Gömülmüş kızıl afakın bağrına.

Ay dede suskun,
Masal anlatmayı bırakmış, yorgun ve bitkin,
O da bilmiyor nelere gebe edildiğini zamanın.
...
Tamamen melankolik bir atmosfer;
Üç beş parça hıçkırık,
Damla damla gözyaşı.

Bardaktan boşanırcasına yağan yağmur,
İlk ve sonbaharın izi ise,
Kalemden boşanırcasına akan şiir,
Besbelli ruhumda bahara doğru katedilen mesafenin,
Coşkulu şekilde tüketilmesidir.
Zorla da olsa bu melankolik atmosferin aşılması,
Belki de delinmesidir.

1990 fatih istanbul