Kara gül Şiiri - Faris Özyıldırım

Dağların ardına gizledin aşkı
Çağırma boşuna gelmem kara gül
Acıyla sòzledin güzelim aşkı
Aşıma ağuyu dilmem kara gül

Gecenin yarısı uyandım birden
Hayalin belirdi gittiğin yerden
Dizlerim çözüldü kesildim ferden
Hayalmisin düşmü bilmem kara gül

Nameler inliyor sazın telinde
Gözleri karaydı saçlar belinde
Bir yetim gibiyim gurbet elinde
İntizara düştüm gülmem kara gül

Feriştah kesildi kederin bana
Eceli eliyle getirdi cana
Geceler uzadı erişmez tana
Acıyan gözümü silmem kara gül

Barışsak seninle gönül koymadan
Hayat ağacında yıllar soymadan
Sanma ki giderim sana doymadan
Vuslata ermeden ölmem kara gül