Kara Çarşamba Şiiri - Mehmet Ali Kalkan

Uykuyu çok severdim bir türlü uyanmazdım
Bekleyenim var diye düşman vurur sanmazdım
Rüyamda görsem bile katiyyen inanmazdım
Üç kılıç birden indi başımı düşürdüler
Sevdamı, ümidimi, yaşımı düşürdüler.
Bir acayip girdiler milenyum denen çağa
Zevkle incir diktiler tütüp duran ocağa
Dünkü siyahla beyaz, şimdi kucak kucağa

Halayı unuttular, oynadıkları samba
Temizlenmez leke bu, leke kara Çarşamba

Azaltmaya uğraşmaz derde dert eklersiniz
Baş olmaya çalışmaz, ayak eteklersiniz
Haç’ını bileyenden medet mi beklersiniz?

Kimlere inandınız, acep kime kandınız?
Dünkü artıklarıma muhtaç mıyım sandınız?

Bu zelil duygu neden, bu nasıl bir düşüştü?
Leş bekleyen kargalar birer birer üşüştü
Sayenizde açılan yaralara kurt düştü

Bu yara iyi olmaz, kabuk tutmaz bu yara
Sizden medet uman yok, sesimi duy Ankara!
Dost bilinen ellerden heybemize gam doldu

Hayatın baharında nice umutlar soldu
İnsan hakkı bilmeyen it, hakkı korur oldu

Bastığın şehit kanı, pörsümüş halı değil
Kırılan Türk gururu, kuru çam dalı değil

Tarihini bilenler hatalı yolu tutmaz
Yalan söyleyerek milletini avutmaz
Lades oynayan bile “aklımda” der unutmaz

Ki bu vatan sevdası, oyun değil ki beyim
Yaşayan Türk Milleti, koyun değil ki beyim.

Vaktini geçirince elbette çürür maya
Geçmişten alıştınız, bir atıp üç tutmaya
Soysuz yemin ederken soyumu kurutmaya

Yaptığınız işlerden huzur mu bulursunuz
Düşman ayakta iken siz nasıl uyursunuz?

Ne ağlayan unutur, ne ölen geri gelir
Anma günü gelende dizimin feri gelir
Zulüm payidar olmaz, elbette yeri gelir

Bu dert temizlenmezse benim yüz karam olsun
Düşmanımın güldüğü gün bana haram olsun.

Zamanlar boşta gezer, ya geç derler ya erken
Kanıma dokunuyor şerefsizler gülerken
Bak şu şehit çocuğu, öpmeye el ararken

Diyecek neyiniz var şu yetime öksüze;
Susmaksa cevabınız yazıklar olsun size.

Ülkü denen gelini bir kutlu yar bilirdim
Dağ dağ olmuş dertleri eriyen kar bilirdim
Ötekiler zaten yok, ben sizi var bilirdiml

Milyon kere haklıyken nerdeyse haksız kaldım
Baba olan devletti, yitirdim öksüz kaldım

Dövünmek vakti değil, boşa şimdi eyvahım
Zalimlerin şerrinden gökleri vurur ahım
Dileğimi kavi tut, baş indirtme Allah’ım!

Göğsümdeki imanla titresin ruy-i zemin;
Bayrak yere düşmesin, ezan susmasın..Amin!