Karanlık koridorlarda yüzü seçilmeyenlerce.
Nedir çektiğim yazılan belli ki benim değil.
Paslı ağızları bıçak açmıyor, suskundurlar.
İnsancıklar küçük haklarının hep peşindeler.
Açılsa defter sol yanlarında duran eyvahları.
Hesaba gerek olmaz yarınları bana borçlu.
Pul pul oldu anlım, toprağa değmese de.
Vura vura iki avucumla ben yaptım ben.
Nasipsiz insanoğlu, rafa kalkmış tümüyle.
Mini minnacık erdemler kalmış görülmemekte.
Oyalanır durur, vitrini iyi olsun gerisi nafile.
Buyruğu olmuş reddetmeden yenisi gelmez.
Ölümlere sevinecek kadar bedbahtsınız.
Birileri öldükçe yeşerdiğinizi sanmayınız.
Kenan Gezici 12/11/2025
Kayıt Tarihi : 12.11.2025 09:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!