Bırak ya
Bumuydu kavli kararımız
Bumuydu kavakyellerine savruluşumuz
Hani nerdesin şimdi
Üçkatına üç ekledim
Vefasızım
Aşkım
Onsekizim
Hadi erkeklik bende kalsın
hadi hadi çekinme
Evdeyim
saatler sabaha yakın
Sen ben elliyedim
Birlikte pinekleyelim
Birbuçuk ihtiyar
Bir delikanlı
Hatıra didikleyelim
Sana demedimmiydi
Bana söylemedinmiydi
Kandırabilemediydik hani
Adam olabilemeyeceklerimizi
Yemedikmiydi aklımızı ham meyvelere katık
Yemedikmiydi haltın kıralını
Hangi kuralın anasını ağlatmadıydık
Bak ne komik değilmi
Hakkımızdan geldi senden sonraki
iki onsekiz artı üç
Tıkandık kaldık.
Gel hadi gel
Gülme ama
Sakın gülme
Dişlerim fındıkfıstık korkağı
Gözlerim miyopla barıştı artık
Kandırıyorum camımdaki saksı menekşelerini
Avunuyorum şiirle miirle
İçim hile dışım hile
Cezasını bilebile
Unutamıyorum utanmadan
Aşkın gözlerini
Bırakya
Bırak
Hani rezil etmeyecektin beni
İpe vermeyecektin direncimi
Hemencecik tutverip elimden
Çekip sonun orta yerinden
Nevar neyok
siliverecektin....
Kayıt Tarihi : 11.1.2007 01:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Necip fazıl, istanbulda yatan eyüp el ensar için 90 lık genç sahabi der..
90 yaşında atın üstünde duramadığı halde kendini atına bağlatarak istanbula sefere çıkan bu insan için..
Cemil meriç ise dehalar büluğa ermez der..
Her deha, en önce sanatkardır..İçinde sanat rüzgarları esmeyen her kim varsa yumurtadan ihtiyar olarak çıkmış amansız ve deva bulmaz bir yaşlıdır..
Sanattır, ebedilik arzusunun tek yoldaşı..
sanat ruhun zamani olmayışını anlatan tek insan etkinliğidir..
Şiir bunları yazmaya tahrik ediyor insanı..
TÜM YORUMLAR (3)